بله این روزها دلواپسی ها بیشتر و بیشتر شده است!

چهارشنبه ی این هفته اطراف میدان فاطمی، اعتراضی علیه "بدحجابی" صورت گرفت و شعارهایی در جهت تحقیر زن سر داده شد. اعتراضى به قول خودشان خودسرانه و بدون مجوز که البته آسیبی هم ندید و بدون دردسر! انجام شد. رعایت نکردن حجاب حتى به قیمت دستگیری بخصوص در فصل تابستان مانند تیری در قلب رژیم است. اگرچه رژيم با اجیر کردن تعدادی برای این راهپیمایی ساختگی دارد در مقابل این موج عظیم جنبش نه به حجاب دست و پای بیهوده می زند.

یکی از شعارها از این قرار بوده است: ای مرد غیرتت کو، حجاب همسرت کو؟ در این تفکر مرد سالاری و کور و پر از تعصب که تنها مردان را صاحب زنان میداند و آنها را مورد خطاب قرار میدهد، غیرت، کلمه ای من درآوردی که تنها در میان افکار ستنی و قبیله ای پیدا میشود. به هیچ زبانی منطقا ترجمه پذیر نیست. تنها برای اسیر کردن زنان و از بین بردن هویت و شخصیت مستقلشان، برای برده ساختن آنها بکار می رود. و اما "غیرت" به معنای درست در وجود یک مرد این است که به همسرش به دیده ی احترام و برابر نگاه میکند. برای خواسته های او ارزش قائل میشود و آزادی هایش را به رسمیت میشناسد. او با توسری زدن به زن ها خود را بزرگ نخواهد دید. طرف دیگر ماجرا مبارزه ی بی وقفه ی زنان است که با وجود فشارها و تهدیدات و سوزاندن نسل به نسل هر روز درجریان است. اینهمه اعمال زور و بیحرمتی به زنان بی اثر بوده ست. آنها هرگز حجاب اجباری را نپذیرفتند و نخواهند پذیرفت و هرگز خود را کوچک حس نمیکنند. آنها طالب رفتاری متقابلا انسانی هستند و هرگز از باز پس گرفتن حق خود کوتاه نیامدند. در این میان دلواپسی پایان ناپذیری برای کسانی که میخواهند زنان را به زیر بکشند، همیشه وجود دارد. دلواپسی از تحقق آرمان آزادی در جامعه، آزادی مطلق.*

مندرج در نشريه زن آزاد ۴٣