باز هم حجاب زنان يا بهتر بگويم اعتراض عملي زنان به حجاب اسلامي، تن نمایندگان مجلس و سران جمهوری اسلامی را به لرزه درآورد. روز دوشنبه، ٣ تیر (٢۴ ژوئن) با بالا گرفتن بحث حجاب و برخورد به آن، نمایندگان مجلس اسلامی وزیر کشور را برای پاسخ به سوالاتشان به مجلس فراخواندند. فضلی در جواب به آمار نیروی انتظامی در برخورد به زنان بدحجاب اشاره کرد و گفت طبق آمار نیروی انتظامی در سال گذشته ٢٢٠هزار نفر از افرادی که حجاب را در جامعه رعایت نکردند به نیروی انتظامی ارجاع شدند و تعهدات اخلاقی از آنها گرفته شده است. (البته آمار واقعی بیش از این رقم است) یکی از سئوالات علی مطهری- نماينده مجلس اسلامى - از وزیر کشور این بود که چرا وزارت کشور نسبت به پدیده بانوان ساپورت پوش در تهران و برخی شهرهای دیگر بی تفاوت است و به آن رسمیت داده است؟

اینروزها نمایندگان مجلس، باز هم در تدارک حمله ديگرى به زنان هستند اين مجلس کذايى که از يک مشت آخوند و معمم و مکلاى اسلامى تشکيل شده، انگيزه اى براى پرداختن به مشکلات عديده اى که از سر و روى جامعه بالا ميرود، ندارد. به طور مثال وزیر کشور در سخنان خود به وجود یک میلیون و ٣٠٠ هزار معتاد اشاره کرد (که البته این آمار خودشان است) که برای نمایندگان مجلس اهمیتی ندارد، يا اينکه مشکل بيکارى، گرانى، فقر، خودکشى و هزاران معضل اجتماعى ديگر. نه! اينها مشکلات اين جنابان نيستند، آنها مسئله شان فقط زنان و حجابشان است.

علی مطهری در سخنان خود گفت عده ای به دلیل میل طبیعی زن به خودنمایی، پوشش اسلامی را رعایت نمی کنند. از اين نوع درافشانى ها عليه زنان در اين حکومت فراوان هست و ما زنان بارها و بارها خزعبلاتى از امام جمعه ها و نمايندگان مجلس و خامنه اى و روحانى و همه سران ريز و درشت اين حکومت عليه حودمان شنيد ايم، اينهم يکى از همان لجن پراکنى ها است. این جمله نشان دهنده نفرت و زن ستیزی و ضدیت اين موجود مذکر و مسلمان با زنان است.

پاسخ محکم زنان به اين جناب و همه اراذل و اوباش اسلامي اينست:
زنان حجاب نمی خواهند چون آن را تحقیر و توهین به خود میدانند. چون حجاب وجود زنان را نادیده میگیرد. چون زنان نقش حجاب را که اساس و ستون اصلی جمهوری اسلامی است را خوب میدانند و اينکه بدون آن رژیم اسلامی معنى ندارد و نابود است.

حجاب پرچم جمهوری اسلامی است، اينرا ما زنان در طول سى و پنج سال تجربه کرده ايم. به همين دليل بود که در سال ۵٧ خمينى، فرمان حجاب اجبارى را داد و براى تثبيت حکومت اسلامى اش لازم ديد اولين تعرضش را با حمله به حقوق زنان آغاز کند. از همان زمان نیز جنگ زنان با رژیم اسلامی شروع شد و تا به امروزنيز ادامه دارد.

زنان همان زمان با تظاهراتهاى گسترده و هزاران نفره خود علیه حجاب در خیابانها فریاد زدند ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم! اما اوباشان رژیم در ابتدا تلاش کردند با زندان و شکنجه واسید پاشیدن و روسری را با پونس به پیشانی زنان چسباندن، حجاب را به زنان تحمیل کنند و زنان يعنى نیمی از جامعه را خانه نشین کنند. اما زنان هيچگاه کوتاه نیامدند و به اشکال مختلف در مقابل حکومت ايستادند. و امروز جنبش زنان برای آزادی به قدری قوی شده است که جمهوری اسلامی با سپاه و پاسدار و نیروی انتظامی اش دیگر نمی تواند حریف آن باشد. مبارزه علیه حجاب و پوشش اجبارى اسلامى گسترش بیشتری یافته و زنان هر جا که میتوانند آپارتاید جنسی را در هم می شکنند و هر کجا که میتوانند حجاب را از سر برمی گیرند.

اکنون مبارزه و تلاش زنان و جوانان علیه حجاب را رژیم ازطریق سایتها و فیس بوک و صد البته در خيابانها و محلات می بیند و برای همین هم احساس خطر میکند و ترسش از زنان بیشتر شده و به همين دليل حملاتشان عليه زنان بيشتر شده است. مجلس اسلامی هر قانونی را که میخواهد به تصویب برساند، ساپورت را ممنوع کند، اما دیگر نمی تواند این جنبش را که به میدان آمده به عقب براند.

اکنون زنان در صف اول مبارزه برای آزادی و برابری هستند. آنها آزادی ميخواهند! شادی و رفاه میخواهند! و خواستار یک زندگی انسانی بدور از تبعیض و نابرابری هستند و تا تحقق آن مبارزه خواهند کرد.

زنده باد جنبش برابرى طلبانه زنان

مندرج در زن آزاد شماره ۴٩