|
مستندی به اسم "خانه های سکس در تهران ویژه زنان شوهر دار"
که اخیرا در یوتیوب فیلمش را گذاشته اند، گوشه دیگری از
عمق فاجعه ای به نام فقر و گرانی در ایران را به نمایش
میگذارد. در این مستند بحث بر سر کشیده شدن سن تن فروشی به
ده سال است. بحث بر سر زنان شوهر داری است که بخاطر کمک
خرج بودن در تامین مخارج خانه و تامین اجاره منزل و پول
درمان فرزند بیمارشان به تن فروشی تن داده اند. همچنین بحث
بر سر ابعاد گسترده تن فروشی و وجود خانه هایی تیمی برای
این کار در هر محله است. این مستند به روشنی نشان میدهد که
ابعاد فقر و فلاکت در جامعه به جایی رسیده است که تن فروشی
به شکلی از تامین زندگی و امرار معاش مردم تبدیل شده است.
در میان این ماجرا دختر بچه هایی را می بینیم که به جای
برخورداری از تامین اجتماعی و تحصیل رایگان، به جای کودکی
کردن و شاد بودن و داشتن زندگی ای انسانی، گذارشان به
بازار سکس کشیده شده است. این نیز گوشه دیگری از داستان
آپارتاید جنسی رژیم اسلامی و زندگی پر از تجاوز و خشونت
کودکان است. در زیر متن گفته هایی که در این مستند ، بازگو
میشود را میخوانید:
در گفتگویی در این مستند خانمی چنین میگوید:" از دختر ده
ساله در این کار کاسب است تا یک زن ٥٠ ساله. متاهل و مجرد
ندارد. فقط نیاز است. فقر است. آدم شاید از خواسته های خود
بگذرد. من شاید بگویم که حالا با این مانتو ٥ سال سر
میکنم، ولی در مورد بچه ام نمیتوانم اینطور باشم. در مورد
او مجبورم خواسته هایش را برآورده کنم. نیاز به تحصیل
دارد. نیاز به رخت و لباس دارد. بازی و تفریح و سرگرمی
میخواهد. کلاس های آموزشی میخواهد. وقتی که می بینم در
توانم نیست که به این نیازهای اولیه او جواب دهم، مجبورم
به تن فروشی روی آورم."
آقایی در همین فیلم کوتاه مستند میگوید:" خیلی ها هستند که
فکر میکنند همسرانشان کار میکنند. من خودم دیده ام که زنی
به همسرش گفته است که کار میکند و از صبح تا بعد از ظهر می
آید به همین خانه های تیمی و تن فروشی میکند. الان میتوانم
بگویم در هر منطقه ای بالای صد تا از این خانه ها هست.
خیلی زیاد است و زنان از صبح تا بعد از ظهر به این خانه ها
میروند و بعد از ظهر پولی که بدست آورده اند را به خانه
میبرند. چون همسرشان پول ندارد و این زنان برای اینکه کمک
خرج همسرشان باشند، میگویند رفته ام کارمند شده ام.
"
زن دیگری میگوید:" هستند کسانیکه متاهل هستند. شوهر دارند.
بچه دارند. اما چون نمیتوانند امرار معاش کنند، مجبورند
خودفروشی کنند. دوستان خودم شوهر دارند. بچه دارند و بخاطر
اینکه بچه شان گرسنه است تن فروشی میکنند.
آقایی میگوید: "اگر احتیاج نباشد هیچ کس به تن فروشی تن
نمیدهد. اگر واقعا بخاطر عشق و حال و زندگی کردن باشد،
خوب آدم با کسی که دوستش دارد خوش است. پس بخاطر احتیاج
جنسی نیست که این زنان این کار را میکنند. بلکه بخاطر
احتیاج مالی و مادی است که هر شب این کار را میکند. چون
پول ندارد. مثلا پول ندارد که اجاره خانه اش را بدهد.
مجبور است برود از این طرق پول در بیاورد. آنوقت پول را به
همسرش میدهد و همسرش هم به روی خود نمی آورد. چون محتاج
است. نمیتواند به روی خود بیاورد و بعضا با توافق این کار
صورت میگیرد و اگر حتی حرفی هم بزند و بپرسد این پول را از
کجا آورده ای. زن به او جواب میدهد به تو ربطی ندارد و اگر
میتوانی پول اجاره را بدهی برو در بیاور.
در ادامه این گفته خانمی میگوید:" خانمی را می شناختم که
میگفت هر وقت این کار را میکنم تا اندازه ای که احتیاج
دارم، یعنی به اندازه اجاره خانه و خرج بچه هایم پول در
می آورم و دیگر بیشتر از آن دیگر کار نمیکنم. احساس میکنم
اگر بیشتر از نیازم کار کنم، گناهی کرده ام."
زن دیگر ادامه میدهد و میگوید:"خانمی متاهل بود و بعدا که
با من یک مقداری صمیمی شد و دید که میتواند به من اعتماد
کند، و حرفش را بزند، گفت یک بچه ناقص دارم و هزینه درمان
این بچه خیلی سنگین است. شوهر من هم نمیگویم آدمی نیست که
تلاش نمیکند. تلاش میکند. ولی در توانش نیست این هزینه را
تامین کند. مجبورم برای اینکه غرور شوهرم شکسته نشود به او
بگویم که پول قرض کرده ام و میروم آنجا جنس می آورم و در
تهران میفروشم. ولی میگفت می آیم به این خانه ها و تن
فروشی میکنم.
در جامعه ای که بخش عظیمی از کارگران ماهها دستمزدشان
پرداخت نمیشود. در جامعه ای که چندین میلیون نفر بیکارند و
ابعاد بیکارسازی هر روز بیشتر میشود، در جامعه ای که
دستمزدها چندین بار زیر خط فقر است، ما شاهد بالا رفتن
آمار تن فروشی و پایین آمدن سن تن فروشی در جامعه هستیم.
طبعا پاسخ فوری به این موضوع دو سطح دارد. اول جلو آمدن
کارگران و کل جامعه با خواستهای تعرضی ای چون خواست افزایش
فوری دستمزدها، درمان و بهداشت رایگان برای همه، تحصیل
رایگان در همه سطوح اجتماعی، برخورداری کودکان از یک زندگی
شاد و انسانی، پرداخت فوری دستمزدهای پرداخت نشده که معضل
بخش عظیمی از جامعه است، بیمه بیکاری به همه کارگران بیکار
و متوقف شدن فوری بیکارسازی ها و غیره و غیره که همه و همه
اینها رئوس خواستهای ما و عرصه های فوری مبارزات کارگران و
کل جامعه است. اما سطح دیگر تامین و امینت زنانی است که
قربانیان مستقیم توحش سرمایه داری و رژیم آپارتاید جنسی
حاکم بر جامعه است. بطوریکه می بینیم که تن فروشی در رژِیم
اسلامی ابعاد فاجعه باری بخود گرفته است. بسیاری از همین
زنان هستند که وقتی به دام گشتاپوهای حکومت افتاده اند،
تحت عنوان "زنا" حکم سنگسار گرفته و جان خود را از دست
داده اند. در عین حال جمهوری اسلامی خود صیغه این تن فروشی
اسلامی را بنا بر قوانین شرعی قانونی دانسته و در کنار
زیارتگاهها و برای ثواب زوارشان واسطه های خود را سازمانده
داده است.
روشن
است که مبارزه با فحشاء راهش از میان بردن زمینه های
اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن است. راهش جارو کردن بساط
توحش حکومت سرمایه داری و رژیم آپارتاید حاکم است. اما
همین امروز لازمست که پرچم خواستهایی فوری از سوی این زنان
و در حمایت از این زنان بدست گرفته شود. از جمله هم اکنون
زنان بسیاری بخاطر امرار معاش و تامین نیازهای اولیه خود
به تن فروشی کشیده میشوند، اما با هزار نوع تحقیر و توهین
و اذیب و آزار روبریند و حتی خطر جانی تهدیدشان میکند.
بسیاری از این زنان در خطر کشیده شدن به کام باندهای
گانگستری و واسطه ها و باج خورها قرار دارند. در کنار همه
خواستهایی که برای بهبود فوری زندگی مان داریم، غیر جنایی
کردن زندگی و کار افرادی که دست به تن فروشی میزنند، رفع
ممنوعیت فروش سکس و به رسمیت شناختن آن بعنوان یک شغل
فردی، ارائه رایگان خدمات پزشکی ویژه پیشگیرانه و درمانی
برای مصون داشتن این افراد از بیماری ها و صدمات ناشی از
مبادرت به این حرفه، صدور جواز کسب برای افرادی که بعنوان
یک شغل فردی مبادرت به تن فروشی میکنند و مصون داشتن شخصیت
و حیثیت آنها بعنوان شهروندان محترم جامعه و کمک به
سازمانیابی آنها در سازمان صنفی خویش، ایجاد شرایط و
تسهیلات لازم برای این زنان و کمک به آنان برای کسب مهارت
و اشتغال به کار در بخش های دیگر جامعه، از جمله خواستهای
فوری در نجات جان و حفظ حرمت این بخش محروم جامعه است. در
عین حال هر نوع سازماندهی فحشاء، دلالی، واسطگی و بهره کشی
از افرادی که مبادرت به تن فروشی میکنند، باید ممنوع
شود.*
برای دیدن این ویدئو كلیپ این لینك را باز كنید.
http://www.youtube.com/watch?v=teqR2NGdZOk
مندرج در نشریه زن آزاد شماره ۱۹ |
