روزی نیست که خبری از تصویب طرح و لایحه خاک خورده ای را نشنویم. الحق که سرشان شلوغ است. طرحهای نیمه کاره بسیاری روی دستشان مانده است و یک وظیفه دولت "تدبیر و امید" رژیم اسلامی ظاهرا به سرانجام رساندن همین طرحهای بی سرانجامست. یکی از این طرحها نصب دوربین های مداربسته در مدارس دخترانه و از این طریق گذاشتن کنترل روی دانش آموزان دختر، جا انداختن حجاب اسلامی و امنیتی کردن فضای مدارس است. بقول خودشان نصب این دوربین ها از چند سال قبل بصورتی پراکنده اینجا و آنجا به اجرا گذاشته شده است ولی امسال در آستانه بازگشایی سال جدید کوشیدند تا اجرای آنرا به آخر رسانند.

جانیان اسلامی در جنگ بر سر حجاب در خیابانها مانده اند، فکر میکنند میتوانند با تجهیز مدارس به دوربین مداربسته کنترلی بر اوضاع داشته باشند. طرحی که قبل از آن در دانشگاهها، در کارخانجات و در میادین اصلی شهرها به اجرا گذاشته شده است، تا بلکه از این طریق کنترل اوضاع در دستشان باشند. این هم آخر و عاقبت خودشان و طرحهایشان از جمله طرح عفاف و حجابشان است. تا آنجایی هم که بحث بر سر طرح مجهز کردن مدارس به دوربین های مداربسته است، از همین آغاز سال زمزمه های اعتراض در میان خانواده ها، دانش آموزان و کارکنان مدارس بلند است و انعکاسش را در رسانه های دولتی میتوان دید. تحت تاثیر همین فضای اعتراضی است که اتمام این طرح تا شروع سال جدید به درازا کشیده و به اختلاف در میان مقامات دست اندرکار دامن زده است.

واقعیت اینست که اعتراضات جمعی کارگران، دانشجویان، معلمان، دانش آموزان و خانواده هایشان و کل جامعه را نمیتوان با طرحهایی چون مجهز کردن همه جا به دوربین های مداربسته و غیره عقب راند و تدبیر کرد. جمهوری اسلامی ٢٦ نهاد و سازمان و از جمله نیروی انتظامی اش را برای اجرای طرح عفاف و حجابش اختصاص داده است و امروز این وضع حجاب در جامعه است و شکستش را به روشنی میتوان دید. نتیجه طرحهایی چون تجهیز مدارس به دوربین های مدار بسته نیز چیزی جز اجرای طرح "حجاب و عفاف" در خیابانها نخواهد بود.

تعرضات رژیم اسلامی را باید با تعرض پاسخ داد. با اعتراضی گسترده باید جلوی امنیتی کردن فضای مدارس را گرفت. باید خواستار جمع شدن دوربین های مدار بسته، این ابزارهای کنترل و جاسوسی از تمام مدارس، دانشگاهها ، کارخانجات و از همه جا شد. با تجمعات اعتراضی خود باید جلوی اجرای چنین طرحهای سرکوب و کنترل جامعه را گرفت. خانواده ها در کنار کارکنان مدارس و معلمان و دانش آموزان نیروی وسیعی هستند که میتوانند اجرای چنین طرحهایی را به شکست بکشانند.
جمهوری اسلامی پولهای کلانی صرف طرحهای ارتجاعی و سرکوبگرانه اش در مدارس و دانشگاهها، از جمله همین طرح مجهز کردن مدارس دختران به دوربین های مداربسته و یا بالا کشیدن دیوار مدارس دختران برای دور نگاهداشتن آنان از چشم "نامحرم" و غیره کرده است. طرحهایی که به راستی تنها میتواند از ذهن بیمار جانیان اسلامی خطور کند. در همین حال مدارس تخریبی جان بسیاری از فرزندان ما را تهدید میکند و بازسازی آنها جایی در طرحهای جانیان اسلامی ندارد. از جمله استفاده از وسایل گرمایشی ناامن یک معضل جدی در مدارس است که تا کنون قربانی ها گرفته است و بنا بر آمار خودشان در سال گذشته ١٥٠ هزار کلاس درس در ایران در معرض و خطر آتش‌سوزی قرار دارند. یعنی چیزی حدود ٣ میلیون و ٧٥٠ هزار دانش‌آموز در کلاس‌های درسی که دارای بخاری‌های خطرساز هستند، تحصیل می‌کنند.

در برابر تعرضات رژیم اسلامی باید متحدانه ایستاد. جمع شدن همه تجهیزات دوربین های مدار بسته از مدارس، خروج نیروهای سرکوبگر چون حراست و انجمن های صنفی از محیط های اموزشی، کوتاه شدن دست مذهب از سر کودکان، لغو هر گونه طرح جداسازی جنسیتی و حجاب اجباری در مدارس، تحصیل رایگان و داشتن آموزشی و پرورشی شاد، مدرن و انسانی خواست همه مردم است. با متحد شدن حول خواستهایمان تعرضات رژیم اسلامی را عقب برانیم.
 

مندرج در نشریه زن آزاد شماره ۱۲